Masztalnia z Wisły Wielkiej z 1799 roku

Pomieszczenie dla koni lub do przechowywania wozów i uprzęży z poddaszem na siano. Nazwa wywodzi się od profesji masztalerza, który opiekował się końmi. Ściany oparto na fundamencie z łamanego kamienia o wymiarach 10,30 m x 5,70 m. Część przednia, starsza, jest przykładem konstrukcji wieńcowej, natomiast tylna, dobudowana później - słupowej. Do środka prowadzi piękna szeroka brama wjazdowa, półkoliście zwieńczona i wzmocniona dwoma ukośnymi zastrzałami („psami”) o ciekawych kształtach. Dwuskrzydłowe drzwi wyposażone są w drewniany zamek o mechanizmie zapadkowym. Data "1799" wyryta na zamku przy bramie wjazdowej informuje o roku powstania.

We wnętrzu można zobaczyć różnego typu narzędzia rolnicze, rzemieślnicze i fragmenty uprzęży konnej. Wśród eksponatów znajdują się drewniane widły i łopaty, brony do rozdrabniania i spulchniania ziemi, szatkownice do warzyw, koryta do świniobicia, babki do ostrzenia kos, koziołki rymarskie oraz kobylice do obróbki drewna oraz chomąta dla koni i bydła pociągowego.

Obiekt wpisany w dniu 15 lipca 1976 r. do rejestru zabytków województwa śląskiego pod numerem: A-1219/76.