Kuźnia z Goczałkowic z XIX wieku

Kuźnia wraz z młynem i karczmą stanowiły na polskiej wsi centrum życia gospodarczego i towarzyskiego. Wnętrze zagospodarowano na wzór działających w regionie kuźni murowanych. Wśród sprzętów kowalskich znajdują się miechy kowalskie tłoczące powietrze do paleniska, kowadło na pniu, dwa typy wiertarek ręcznych, kleszcze, obcęgi, młoty oraz piły do drewna i lodu.

Jedyny tego typu obiekt w regionie. Postawiony na rzucie prostokąta o wymiarach 6,20 m x 4,80 m z piecem z łamanego kamienia. Przykład konstrukcji wieńcowej z półpłazów (przepołowionych bali) łączonych w narożach na zamek. W ścianie szczytowej, znajdują się duże, dwuskrzydłowe drzwi w masywnych futrynach. Dach dwuspadowy z przydaszkiem w części tylnej, w której powstał w szczycie otwór dymnikowy.

Obiekt wpisany w dniu 15 lipca 1976 r. do rejestru zabytków województwa śląskiego pod numerem: A-1219/76.